Jak oddychać bardziej świadomie

Świadomość oddychania

Zakładamy, że oddychanie jest po prostu naturalną umiejętnością; każdy wie, jak wdychać i wydychać powietrze. Ale oddychanie to cud.
Świadomość własnego oddechu nie tylko pomaga nam radzić sobie z trudnościami codziennego życia, ale także pomaga nam rozwijać świadomość własnego ciała i mądrość. Możemy siedzieć i oddychać, ale równie ważne jest ćwiczenie świadomego oddychania podczas ruchu.

Ćwiczenie na kontrolę oddechu

Obiektami twojej uwagi może być wszystko to co otacza Ciebie w danym momencie. Możesz spojrzeć w niebo, zrobić wdech i powiedzieć sobie: „Wdech, jestem świadomy że niebo jest niebieskie”. Pamiętasz zatem o niebieskim niebie. Błękitne niebo staje się obiektem twojej uwagi. Idąc dalej: „Wydychając powietrze, uśmiecham się do błękitnego nieba”.
Uśmiechanie się to kolejny rodzaj pozytywnej praktyki. Rozpoznajesz przede wszystkim to, że istnieje błękitne niebo. Jeśli będziesz kontynuował praktykę uwagi, zauważysz, że błękitne niebo jest cudowne. Zauważysz mnóstwo innych detali, które wpłyną właśnie na taką ocenę nieba :). Możliwe, że żyłeś długie lata, ale nigdy nie widziałeś i nie dotykałeś błękitnego nieba tak głęboko bo nigdy nie miałeś czasu lub możliwości skupienia swojej uwagi na nim.

Oddychanie podczas medytacji

Medytacja podczas chodzenia to sposób na ćwiczenie poruszania się bez celu lub intencji. Uważne chodzenie oznacza po prostu chodzenie ze świadomością każdego kroku i oddechu. Można go ćwiczyć wszędzie, niezależnie od tego, czy jesteś sam na łonie natury, czy będąc w zatłoczonym mieście. Możesz nawet ćwiczyć uważne oddychanie i medytację chodzenia pomiędzy spotkaniami biznesowymi lub na parkingu supermarketu.
Uważne chodzenie pozwala nam uświadomić sobie przyjemność z samego chodzenia. Spacerując spokojnie róbmy to bez pośpiechu będąc skupionym na obserwacji otoczenia i własnego ciała. Uważne chodzenie może uwolnić nasze smutki i zmartwienia oraz pomóc zaprowadzić spokój w naszym ciele i umyśle.

Oddychanie jako sztuka

O tym jak nieprzeciętny wpływ na organizm ma świadome oddychanie wskazują przykłady mnichów z Shaolin. Młodzi adepci przychodzą do klasztoru w wieku 3 lat. Ich dni, które tam spędzają są długie i wypełnione ekstremalnym treningiem mentalnym ( chan ) i fizycznym ( quan ). Uczą się, jak kontrolować siłę energetyczną znaną jako Qi „chi” poprzez medytację. Ucieleśnienie tej koncepcji wymaga dyscypliny i świadomości. Medytacja pomaga w bólu. Wiadomo, że oddychanie i relaksacja zwalczają dyskomfort. Aby odciągnąć umysł od źródła bólu, osoba może skupić swój umysł na innych częściach ciała.

Traktat chiński „Nei-Zin”

(„Kanon o Ukrytym”) opisuje prawidłowe i świadome oddychanie jako podstawę kontroli własnego ciała: „Oddech chi kontroluje krew, a krew rodzi chi Oddechu”. Jeśli chi Oddechu jest posłuszne, a krew porusza się swobodnie, krew będzie zdrowa, a chi Oddechu silne.

„Sekrety walki na pięści Shaolin”

wskazują na rolę oddechu podczas ćwiczeń i walki: „W wyniku bezwładności Oddech porusza się swobodnie; gdy ciało zawiera wystarczającą ilość Oddechu, jest ono zdrowe”.

Kontrola oddechu w sporcie

Podczas treningu np. sztuk walki konieczne jest kontrolowanie i regulowanie Oddechu i funkcja „wiotkości”. Tylko wtedy ćwiczący odpowiednio zareaguje na wszystkie postawy i techniki przeciwnika, który cały czas podczas ataku zadaje różne ciosy rękami i nogami. Oddech musi poruszać się na przemian w każdym kierunku. Te przejścia oddechu nazywane są przesunięciem lub przełączeniem Oddechu Huan-Qi. Przed wykonaniem takiej zmiany należy ją osłabić, gdyż bez tego trudno jest przesunąć oddech. Oddech w stanie osłabienia swobodnie wchodzi we wszystkie części ciała, jest posłuszny poleceniom; rozkazy kierują Oddech w określone miejsce. Taka jest funkcja „Wiotkości” w ćwiczeniach oddechowych Qi Gong (Chi Kung).

Podczas ćwiczeń Qi Gong (Chi Kung) wdech i wydech muszą być głębokie i długie, muszą być wykonywane płynnie i dokładnie. Niezbędne jest ciągłe monitorowanie oddechu. Wdechy i wydechy muszą być jednakowe, nie należy wykonywać długiego wdechu i krótkiego wydechu lub odwrotnie.

Ćwiczenia oddechowe Shaolin Qigong

Ćwiczenia oddechowe mnicha buddyjskiego:

Wyjątkowa siła umysłu mnichów

Badania przeprowadzone na Harvardzie potwierdziły, że tybetańscy mnisi potrafią podnieść temperaturę własnego ciała za pomocą umysłu. Znani jako medytujący g-tummo, osoby te są w stanie wysuszyć mokre prześcieradła owinięte wokół ich zimnych, nagich ciał. Warto zauważyć, że niewielu posiada tę rzadką umiejętność. Tylko kilka klasztorów w chińskich prowincjach Qinghai i Syczuan praktykuje ten rodzaj medytacji. Dr Benson, emerytowany dyrektor Benson-Henry Institute i profesor medycyny, Harvard Medical School, przeprowadził własne badania w latach 80tych XX wieku. Stwierdził, że temperatura palców rąk i nóg wzrosła w wyniku rozszerzenia naczyń krwionośnych w celu obniżenia ciśnienia krwi.

Mnisi wykorzystują również tak zwaną medytację „Silny Oddech” i „Łagodny Oddech”, aby ogrzać swoje ciała. Pierwsza z nich zwiększa ciepłotę ciała, a druga ją utrzymuje.